TRAVEL

home is where we parc it

ZenVan Lo & Mo

wereldvreemd weer thuis

Het is een hele vreemde gewaarwording om na 4 maanden alleen maar natuurschoon, buitenleven en de heerlijk makkelijke eenvoud van het reizen in een busje, weer thuis te komen. Een echt huis met sleutels, apparaten, deuren en ramen.

De spanning begint al 10 km voor aankomst. Waar zijn de sleutels? Waar is het inrijkaartje voor de slagboom (we wonen op een vakantiepark, ja we houden van vakantie dus dat element houden we erin). En de tuindeursleutel waar we er maar 1 van hebben, waar is die in godsnaam. Ik bel meteen een van onze vrienden die als laatste in ons huisje heeft vertoefd maar die neemt op dit late uur natuurlijk niet meer op. Krijg er spontaan een hitte aanval van. Het is al laat en donker, net een pokébowl gehaald want we hebben honger, en we zijn plakkerig en katterig van het lange sturen op de drukke warme wegen.

Ik klim maar over het hek en kom in een donker huis. Lichtknopjes werken niet. Oh ja de stoppenkast. Waar is de zaklamp, ligt in de ZenVan.  iPhone lampje werkt gelukkig wel. Hèhè in ieder geval licht. Verwonderd kijk ik om mij heen en gun mezelf even een moment van rust, van thuiskomen, van ‘oh ja dit is ons thuis’.

Ik vind de inrijkaart op tafel en klim weer helemaal over het hek terug naar Lo die zit te lachen achter het stuur. Hij had spontaan een ingeving, de sleutel van de tuindeur hangt er gewoon naast die hadden we immers voor de tuinlui daar speciaal opgehangen. Nou ja…

We parkeren de bus naast ons huis, koppelen de aanhanger los en geven ‘m een enorme zwieper het donkere zijlaantje in. Dat zien we morgen wel weer.

Toen de volgende hobbel… geen warm water! Lo verbouwd werkelijk het hele washok, haalt de hoge kast weg, en vervolgens de 2 meter hoge koelkast want daarachter hangt de boiler. Krijgt het voorplaatje er niet af maar een paar godvers verder (ik laat Lo maar even ;-)) Dan hoor ik hem roepen: “ik heb het gevonden! De gaskraan was nog dicht”  Nou ja, wat stom, dat is punt 1 op de beschrijving die ik voor onze vrienden heb gemaakt.

 We laten de boel de boel en verdwaald loop ik nog wat rondjes en verbaas mij hoe mooi en gaaf ons huisje is. Wauw echt te gek!

Nu eten hoor… nog even een zoektocht waar de wijnglazen staan en verbaasd dat er water uit de keukenkraan komt en dan eindelijk aan onze pokébowl en kunnen we er hard om lachen.

Mo Tor

 

Interieur Molodojo